Kandydoza cz.2. - Jak bezpiecznie przeprowadzić przez nią swój organizm?

Zmiany odżywiania można wprowadzać stopniowo, aby zmniejszyć nieprzyjemne efekty wymierania Candidy (Candida die-off effect). Podczas gwałtownego wymierania grzyba, komórki ulegające zniszczeniu uwalniają toksyny do organizmu [1]. Warto na około dwa tygodnie przed rozpoczęciem diety właściwej dać znać swemu ciału, że idzie nowe i odciążyć je przed intensywnym oczyszczaniem z mykotoksyn.

W tym czasie ogranicz cukier, alkohol oraz żywność przetworzoną, zmniejsz ilość kofeiny oraz zwiększ dawkę przyjmowanych protein, zdrowych tłuszczów, warzyw oraz owoców o niskiej zawartości cukru, wcinaj kiszonki i suplementuj się probiotykami [2]. Zdrowa mikroflora jelit jest kluczem do pokonania kandydozy.

Drożdżaki żywią się węglowodanami prostymi, dlatego absolutnie najważniejszym elementem tej diety jest całkowite zrezygnowanie z produktów zawierających cukier pod jakąkolwiek postacią. Unikaj również produktów skrobiowych jak ziemniaki czy kukurydza. Nie należy jednak eliminować wszystkich węglowodanów złożonych, jak na przykład produktów z pełnych zbóż. Są one źródłem krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych SCFA [3,4], które mają dobroczynny wpływ na jelita.

Ważnym elementem diety jest spożywanie produktów o właściwościach przeciwzapalnych [4], bo jak wspominałam we wcześniejszym artykule, kandydoza prowadzi do stanów zapalnych w różnych obszarach organizmu, czego konsekwencją jest rozwój stanów chorobowych [5, 6, 7]. W diecie przeciwgrzybicznej najlepszym źródłem takich pokarmów są zioła, zdrowe oleje, pestki i nasiona, warzywa oraz niektóre owoce, tłuste ryby oraz algi morskie [8, 9].

Czas trwania diety przeciwgrzybicznej uzależniony jest od stopnia nasilenia kandydozy. Może trwać nawet do 3 miesięcy. Kluczowym jest, aby podczas wychodzenia z diety nie wpaść na nowo w stare schematy żywieniowe.

Aby ułatwić Wam nawigację, w poniżej tabeli przedstawiam Wam produkty, na które macie zielone oraz czerwone światło [5, 6, 9, 10].

Środowiska naukowe są skrajnie podzielone w kwestii spożywania grzybów podczas diety przeciwgrzybicznej. Są grzyby, których nie zdecydowałabym się jeść. Należą do nich pieczarki oraz boczniaki ze sklepowej półki. Kieruję się tutaj głównie kryterium ich krótkiej i wątpliwej trwałości oraz jakości.

Są jednak takie, które świetnie sprawdzają się w fitoterapii, a co więcej mają udowodnione działanie przeciwgrzybiczne oraz stymulujące układ immunologiczny [11]. Należą do nich: czernidłaki, kordycepsy, mleczaje, opieńka miodowa, płomiennica zimowa, polówka wiązowa, pniarek brzozowy, reishi, siedzuń sosnowy, shitake, soplówki, żagiew wielogłowa, żagwica listkowata, żółciak siarkowy [12].

Dieta przeciwgrzybiczna wydawać się może sporym wyzwaniem, jednak gwarantuję Wam, że przy odpowiedzialnym podejściu i szczerą gotowością, może ona okazać się niezłą zabawą. Wymusza ona zmianę myślenia, wyjścia poza strefę komfortu i pobudzenie kreatywności. Według mnie są to idealne składowe zmiany życia na dobre. Dbajcie zatem o różnorodność swoich posiłków, malujcie kolorami na talerzach i bawcie się wyśmienicie ;)